نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسنده

استاد تاریخ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

تاجرباشی لقب و منصبی بود که تا دوره قاجاریه به برخی از بازرگانان بلندپایه ایرانی و مسلمان داده می‌شد و به عنوان نمایندگان حکومتی، روابط بازرگانی داخلی و خارجی را ساماندهی می‌کردند. با آغاز سده 13 هجری/19میلادی که دگرگونی‌های نظام سیاسی و اقتصادی بین‌المللی، ایران دوره قاجاریه را بیش از پیش تحت تاثیر قرار داد، موقعیت و جایگاه ایران در جامعه جهانی تغییر کرد و این امر، بخش‌های مختلف جامعه از جمله بازرگانان ایران را در قبال نظام جهانی بازتعریف نمود. در این میان، لقب تاجرباشی که در ادوار پیشین کارکردهای مشخصی داشت، برای آن دسته از تجاری به کار برده شد که سمت نمایندگی اقتصادی و حقوقی دولت‌ها و سفارتخانه‌های خارجی در کشور را بر عهده داشتند. مقاله حاضر، چرایی و چگونگی روند انتخاب تاجرباشی توسط دولت‌های خارجی در ایران و نیز نقش و عملکرد متصدی این سمت در دوره قاجار را مورد بررسی قرار می­دهد.

کلیدواژه‌ها

منابع و مآخذ:
اسناد میرزا عبدالوهاب‌خان آصف‌الدوله (اسناد آذربایجان) (1380) 3ج، به کوشش عبدالحسین نوایی و نیلوفر کسری، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران.
اعتمادالسلطنه، محمد حسن خان (1367) المآثرالآثار ،چ.دوم، به اهتمام: ایرج افشار، تهران: اساطیر.
انتنر، مروین. ل (1369)، روابط بازرگانی روس و ایران 1914-1828م، ترجمه: احمد توکلی، تهران.بنیاد موقوفات افشار.
اوبن، ژان (1362)، ایران امروز، ترجمه: علی اصغر سعیدی، تهران: زوار. 
بیانی، خان‌بابا (1357)، پنجاه سال تاریخ ایران دردوره ناصری ،تهران : نشرعلم.
برک نیسی، نادیا(1380)، دانشنامه جهان اسلام، ج6،تهران: بنیاد دانشنامه جهان اسلام .
پولاک، یاکوب (1384)،سفرنامه پولاک،ایران و ایرانیان؛ ترجمه: کیکاوس جهانداری، تهران: خوارزمی.
ترابی فارسانی، سهیلا (1384)، تجار مشروطیت و دولت مدرن در ایران، تهران: نشر تاریخ ایران.
خلج، یوسف (1375)، دانشنامه جهان اسلام، ج1، تهران: بنیاد دانشنامه جهان اسلام .
رحیم‌لو، یوسف، «کاپیتولاسیون در تاریخ ایران»، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز، تابستان 1351، ش 24، شماره مسلسل .
رفیعی، منصوره(1384)، انجمن، ارگان انجمن ایالتی آذربایجان، تهران: نشر تاریخ ایران.
فلور، ویلم(1371)، اختلاف تجارتی ایران و بازرگانی هلند در عصر افشاریان و زندیان، ترجمه: ابوالقاسم سری، تهران: توس.
____________ (1384)، «تاریخچه وزارت امور خارجه ایران»؛ فصلنامه تاریخ روابط خارجی، شماره25-24.
____________ (1367)، اشرف افغان در تخت گاه اصفهان به روایت شاهدان هلندی، ترجمه: ابوالقاسم سری، تهران: توس.
فهرست اسناد مکمل دوره قاجاریه (1379)، وزارت امور خارجه، مجلدات 153-147، به کوشش : علی موجانی و عباسعلی عبداللهی، تهران: وزارت امور خارجه.
قاضی‌ها، فاطمه (1380)، اسناد روابط ایران و روسیه از دوران ناصرالدین شاه تا سقوط قاجاریه 1267-1344ق. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه.
____________ (1380)، اسناد روابط ایران و روسیه در دوران فتحعلی شاه و محمدشاه قاجار 1263-1240ق. تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی وزارت امور خارجه.
کرزن، لرد ناتیل، (1362)، ایران و قضیه ایران، 2ج، ترجمه: غلامعلی وحید مازندرانی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
لیتن، ویلهلم (1367)، ایران از نفوذ مسالمت‌آمیز تا تحت‌الحمایگی، اسناد و حقایقی درباره تاریخ نفوذ اروپاییان در ایران(1919-1860م)، ترجمه: مریم میراحمدی، تهران: معین.
مارچینکوفسکی، محمد اسماعیل، (1385)،دستورالملوک میرزا رفیعا، ترجمه: علی کردآبادی، تهران: مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی.
ملک‌آرا، عباس میرزا (1355)، شرح حال عباس میرزا ملک آرا برادر ناصرالدین شاه، به کوشش: عبدالحسین نوایی، تهران: بابک.
نوایی، عبدالحسین و عباسقلی غفاری‌فرد (1381)، تاریخ ایران در دوره صفویه، تهران: سمت.
نیکیتین، ب (1356)، ایرانی که من شناختم، خاطرات و سفرنامه مسیو ب. نیکیتین، ترجمه: علی‌محمد فره وشی، تهران:معرفت.
وحید مازندرانی، غلامعلی (1350)،  عهد نامه‌های تاریخی ایران، تهران: وزارت امور خارجه.
هاشمی، سیدرضا (1380)، دانشنامه جهان اسلام، ج6، تهران: بنیاد دانشنامه جهان اسلام.
 نیستانی، جواد و برتولد اشپولر، مهدی فرهانی منفرد،ویلم فلور،وحید انوشیروانی (1380) تجارت در ایران: پیش از اسلام؛ دانشنامه جهان اسلام، ج 6، تهران: بنیاد دانشنامه جهان اسلام.
هدایت، مهدی‌قلی (1344)، خاطرات و خطرات، نوشته‌ای از تاریخ شش پادشاه و گوشه‌ای از دوره زندگی من، چاپ دوم، تهران: زوار.