نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه تاریخ دانشگاه گیلان
چکیده
موضوع این مقاله بررسی نقش ارامنه در بازرگانی خارجی ایران در دورۀ شاهعباس یکم (996-1038ق) و جانشینان وی است. پس از مهاجرت ارامنه از مناطق مرزی به داخل فلات ایران، گروههایی از آنان که از جلفای ارس به اصفهان انتقال یافته بودند، توجه شاهعباس را جلب کردند. اینان، پس از انحصاری شدن تجارت ابریشم، در بازرگانی خارجی ایران به خدمت گرفته شدند، بنابراین بررسی علل اتخاذ سیاست انحصار ابریشم توسط شاهعباس و رویکرد وی به ارامنه برای اجرای چنین سیاستی بخشی از این نوشته را تشکیل میدهد. با این همه، نقش و کارکرد ارامنه در بازرگانی خارجی ایران بهویژه در تجارت ابریشم در این دوره حائز اهمیت است. از اینرو، بخش اصلی این مقاله به بررسی کارکرد ارامنه در تجارت خارجی و به ارزیابی موفقیت آنان در این حوزه میپردازد. سرانجام، تأثیرات لغو سیاست انحصار در دورۀ شاه صفی (1038- 1052ق) بر تولید و تجارت ابریشم و وضع ارامنه در روزگار پایانی صفویان تحلیل خواهد شد.
کلیدواژهها