محمدحسن شیخ الاسلامی؛ محمدتقی امراللهی
دوره 23، شماره 90 ، اردیبهشت 1401، ، صفحه 81-104
چکیده
پارسیهای هند، گروهی از زرتشتیان ایرانی بودند که همزمان با افول حکمرانی ساسانی و ورود اسلام به ایران، تصمیم گرفتند از جغرافیای سرزمینی ایران خارج شوند. آنها پس از یک سفر پرماجرا و خطرآفرین، سرانجام ...
بیشتر
پارسیهای هند، گروهی از زرتشتیان ایرانی بودند که همزمان با افول حکمرانی ساسانی و ورود اسلام به ایران، تصمیم گرفتند از جغرافیای سرزمینی ایران خارج شوند. آنها پس از یک سفر پرماجرا و خطرآفرین، سرانجام در سورات و بعدها در گجرات و بمبئی مستقر شدند. آنان در طول قرون، همواره تصویر ایران را بهعنوان مامِ میهن خویش در اذهان خود و نسلهای بعدی حفظ کردند و به صورت مستمر با ایران و ایرانیان در ارتباط بودند. این جامعه، ابتدا در حوزه کسبوکارهای کوچک فعال شد، سپس بهتدریج و بهویژه با ورود استعمارگران غربی، دورهای از پیشرفت تجاری، علمی و صنعتی را در میان جامعه کوچکِ دور از وطنِ پارسی آغاز کرد. این اقدامات، پیشرفت و بالندگی در جامعه هند و در پیِ آن، تأثیرگذاری بر امور زرتشتیان ایران را به همراه داشت. امروزه، این گروه مهاجر در شمارِ اقلیتی مهم، قابلاحترام و پیشرو، صاحب نفوذ اقتصادی و نقش اجتماعی منحصربهفردی در آن کشور هستند که گذشته از اهمیت فرهنگی- تاریخی حضور آنها در هند، میتوانند برای جمهوری اسلامی ایران در حوزه سیاستگذاری داخلی مؤثر باشند.