سعید بشیری؛ مهدخت مسعودیان فر
دوره 18، شماره 70 ، خرداد 1396، ، صفحه 87-130
چکیده
رفتار سیاست خارجی، واکنشی به محرک‌های داخلی و خارجی است که به‌صورت حلقه‌های یک زنجیر با هم ارتباط دارند. به سبب متغیرهای گوناگون و مؤثر در روند تصمیم‌گیری، نمی‌توان رفتار سیاست خارجی کشورها را به ...
بیشتر
رفتار سیاست خارجی، واکنشی به محرک‌های داخلی و خارجی است که به‌صورت حلقه‌های یک زنجیر با هم ارتباط دارند. به سبب متغیرهای گوناگون و مؤثر در روند تصمیم‌گیری، نمی‌توان رفتار سیاست خارجی کشورها را به یکدیگر تعمیم داد. در تحلیل تصمیمهای سیاست خارجی ایران، از مدل پیش نظریة جیمز روزنا، به سبب توجه همزمان به دو سطح خرد و کلان بهره گرفته شده است تا هم ساختارهای داخلی مؤثر در تصمیم‌گیری و هم تأثیر متغیر نظام بینالملل بر روند تصمیمگیریها بررسی و مشخص شود. بنابر این پژوهش، تصمیمها در سیاست خارجی ایران در دورة نخست‌وزیری امیرعباس هویدا، میان سالهای 1356- 1343ش. بیشترین تأثیر از آنِ متغیر فرد و متغیر نظام بینالملل بوده و متغیر دولتی یا بوروکراتیک، متغیر نقش و متغیر اجتماعی کمترین تأثیر را داشتهاند.
