روح اله اسلامی؛ زهرا اکبری
دوره 19، شماره 76 ، مهر 1397، ، صفحه 57-96
چکیده
در مقطع تاریخی 1357-1332ش. با توجه به چیرگی سیاست خارجی بر روابط خارجی پهلوی دوم در روابط خود با اتحاد جماهیر شوروی می‌کوشید تا گامی در جهت منافع ایران بردارد. به همین سبب، زمینه‌های همکاری و تعامل میان دو ...
بیشتر
در مقطع تاریخی 1357-1332ش. با توجه به چیرگی سیاست خارجی بر روابط خارجی پهلوی دوم در روابط خود با اتحاد جماهیر شوروی می‌کوشید تا گامی در جهت منافع ایران بردارد. به همین سبب، زمینه‌های همکاری و تعامل میان دو کشور افزایش یافت. در پژوهش حاضر بر مبنای چارچوب نظری الگوهای سیاست خارجی و همچنین با بهرهگیری از روش تحلیل محتوای کیفی، روابط ایران و شوروی در این دوره بررسی میشود. سؤال اصلی پژوهش حاضر این است که هدف ایران از برقراری روابط تعاملی با اتحاد جماهیر شوروی چه بود؟ بر اساس اسناد، پهلوی دوم در این دوره مشی متفاوتی در سیاست خارجی را پیش گرفت و برخلاف گذشته که اقتدار چندانی در صحنه بینالمللی نداشت و همواره در برابر سیاستهای همسایة شمالی موضع انفعالی میگرفت، اینک ابتکار عمل را در دست داشت و در بسیاری از برههها سطح مناسبات را در زمینه‌های تجاری، علمی و فنی ارتقاء بخشید.
