@article { author = {PourmohammadiAmlashi, Nasrollah and Sonboli, Neda}, title = {Omani Arabs in the Persian Gulf during the Reign of Shah Sultan Hussein Safavi}, journal = {Foreign Relations History}, volume = {18}, number = {72}, pages = {47-77}, year = {2017}, publisher = {Institute for Political and International studies}, issn = {1735-2010}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Since ancient times world major waterways have drawn the attention of various rulers who have attempted to conquer them as a means to establishing relations with neighboring lands. One of these strategic regions is the Persian Gulf that has always drawn the attention of regional and extra-regional governments. During the Safavid Empire the region attracted even more attention. In this era, apart from the world powers and their quests for domination in the Persian Gulf, local powers sought to spread their influence and exert control over the coasts and ports of the Persian Gulf and expand trade in this area. It was under the Safavids that rivalry between world and local powers erupted. Among local powers was the Omani Arabs who, being aware of Safavid internal weakness and at the same time as the Safavid approached their end, sought to dominate the ports, coastlines and trade in the region. Omani Arab’s increasing power and influence in the Persian Gulf region not only diminished commercial activities, but also brought about the demise of the Safavid maritime trade by disrupting trade routes from south to Isfahan and affecting Iranian trade with its neighbors to the north and north-east.  }, keywords = {Persian Gulf,Safavid,Shah Sultan Hussein,Omani Arabs}, title_fa = {اعراب عمان در خلیج فارس طی دورة‌ شاه سلطان حسین صفوی}, abstract_fa = {شاهراه­های آبی جهان از گذشته­های دور تاکنون مورد توجه بوده­اند و حکومت­های گوناگون سعی در نفوذ و تسلط بر آن و برقراری ارتباط با کشورهای همجوار مناطق فوق داشته­اند. یکی از این مناطق استراتژیک، خلیج فارس است که همواره مورد توجه حکومت­های منطقه­ای و فرامنطقه­ای بوده است. در دورة صفویه، توجه کشورهای مختلف جهان به این منطقه دو چندان شد. در این دوره، گذشته از توجه حکومت‌های جهانی و کوشش برای نفوذ در آن، قدرت‌های محلی نیز می‌کوشیدند نفوذ و تسلط خود را بر سواحل و بنادر خلیج فارس و همچنین تجارت این منطقه بسط دهند. رقابت بین نظام جهانی و قدرت‌های محلی منطقة خلیج فارس از دورة صفویه آغاز شد. از قدرت‌های محلی، اعراب یعاربه یا اعراب عمان بودند که هم زمان با سال‌های پایانی حکومت صفوی و آگاهی از ضعف درونی حکومت مرکزی در صدد تسلط بر بنادر، سواحل و تجارت این منطقه برآمدند. افزایش قدرت و حضور روزافزون اعراب عمان در خلیج فارس، نه تنها فعالیت‌های تجاری خلیج فارس را کاهش داد، بلکه با اختلال در مسیرهای تجاری جنوب به اصفهان و تأثیر مستقیم و غیرمستقیم آن بر فرآیند مسیر تجارت زمینی ایران با شرق و شمال شرقی، زمینة کاهش و سقوط تجارت دریایی حکومت صفوی را فراهم آورد.}, keywords_fa = {صفویه,شاه سلطان حسین,خلیج فارس,اعراب عمان}, url = {https://www.hfrjournal.ir/article_68806.html}, eprint = {https://www.hfrjournal.ir/article_68806_4db0c6f17b2066caa099fae823f64ad5.pdf} }