نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسنده
کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی
چکیده
پس از کودتای 1299ش. دولت‌های وقت به چند مسأله توجه خاص داشتند: ترمیم روابط با شوروی، برقراری نظم و تمرکزگرایی و ایجاد توازن سیاسی با مداخله کشوری ثالث. در این میان، پیگیری قرارداد مودّت با دولت شوروی، تعقیب شورشیان فراری، سر و سامان دادن به سفارتخانه‌ها، لغو قانون کاپیتولاسیون و گسترش روابط با دولت آمریکا، از مهمترین برنامه‌های دولت پیرنیا بود. دولت مشیرالدوله که حکیم‌الملک را در رأس وزارت امور خارجه گمارده بود، در پیگیری امور پناهندگان سیاسی با دولت شوروی به طور نسبی توفیقیافت و در مسیر لغو قانون کاپیتولاسیون و برقراری نظم و انضباط گام‌های مؤثری برداشت. اما در حل مشکلات مرزی و تجاری با شوروی فرصت نیافت و در ارتباط با دولت آمریکا برای ایجاد توازن و به طور خاص در مسأله نفت توفیق چندانی به دست نیاورد.
کلیدواژه‌ها
)