ایلخان اردم؛ محرم قلیزاده
دوره 13، شماره 52.53 ، مهر 1391، ، صفحه 97-119
چکیده
به دنبال تجزیه امپراطوری سلجوقیان بزرگ، فرزندان سلیمان بن قتلمیش (شاخهای از خاندان سلطنتی سلجوقی)، حکومت بخشهایی از آسیای صغیر را به دست گرفتند و سلسله سلجوقیان روم را در آنجا بنا نهادند. سلسله مذکور، ...
بیشتر
به دنبال تجزیه امپراطوری سلجوقیان بزرگ، فرزندان سلیمان بن قتلمیش (شاخهای از خاندان سلطنتی سلجوقی)، حکومت بخشهایی از آسیای صغیر را به دست گرفتند و سلسله سلجوقیان روم را در آنجا بنا نهادند. سلسله مذکور، همانند بیشتر حکومتهای شرق اسلامی، در مقابل سیل مغول قدرت ایستادگی را از دست داد و سرانجام به اطاعت ایلخانیان گردن نهاد. منابع طبیعی غنی و درآمد سرشار آناطولی موجب شد تا همواره رویکرد اقتصادی بر روابط ایلخانیان و دولت نیمه مستقل سلجوقیان روم سایه افکند. این امر نوع و گستره دیگر عرصههای روابط فیمابین را تحت شعاع قرار داد؛ به گونهای که سلجوقیان روم ابتدا استقلال سیاسی و سپس اختیارات اداری و اقتصادی خویش را از دست دادند و به تدریج از ابتدای قرن هشتم هجری عرصه را به نفع مهاجمان ترک گفتند.نوع روابط اقتصادی با ایلخانیان، وضعیت اجتماعی و سیاسی جامعه آسیای صغیر را تحت تأثیر قرار داد.
در این مقاله به بررسی رویکرد اقتصادی ایلخانیان به آناطولی و روند تضعیف و انحلال دولت سلجوقیان روم در مقابل فزونخواهی مغولها پرداخته شده است.