روابط خارجی ایران از صفویه تا برآمدن نادرشاه (با تأکید بر روابط صفویه و عثمانی)

رمضانی, روح الله; اسلامی, روح اله

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

¹ استاد بازنشسته دانشگاه ویرجینیا

² مترجم / استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

تعامل بین موقعیت داخلی و خارجی ایران در قرن شانزدهم میلادی هم‌زمان با قدرت گیری آن، سیاست خارجی ایران را توسعه بخشید. تنها در آغاز قرن نوزدهم میلادی بود که این کشور گرفتار قدرت سیاسی اروپا شد. مداخلات این سه قرن بیشتر در مورد درگیری ایران با ترکیه و برای مدتی کوتاه با روسیه بود. سیاست خارجی ایران در طول این قرن‌ها کمتر به خودش وابسته بود و به دنبال آن بود که به اوج شکوه در قرن شانزدهم بازگردد و دوباره خود را بازسازی کند، به ویژه پس از فروپاشی بسیار غمناک قرن هیجدهم میلادی و شکست‌های فراوان که در اواخر این قرن رخ داد. در این مقاله دکتر رمضانی با بهره گیری از تئوری مدل سه جانبه پویا، روابط خارجی امپراطوری صفوی را از آغاز تا سقوط آن و برآمدن نادرشاه افشار بررسی کرده است. رویکرد او بسیار واقع گرا است و با توجه به کانونی بودن روابط ایران و عثمانی به آسیب شناسی و زوال دولت صفویه متمرکز میشود.[1]

[1]. The foreign policy of Iran a developing nation in world affairs, 1500- 1941, Rohollah K . Ramazani, university press of Virginia, 1996, pp. 13-32.
متن فوق ترجمه فصل اول کتاب سیاست خارجی ایران طی سال‌های 1941- 1500م. تألیف دکتر روح الله رمضانی است.

کلیدواژه‌ها

مراجع

منابع و مأخذ

صنعتی زاده کرمانی، عبدالحسین (1336)، رمان نادر فاتح دهلی، تهران: دنیای کتاب

نفیسی، سعید (1335)، تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران، تهران ]بی‌جا[

Bayani, K (1937), Les Relations De L Iran Avec L Europe Occidental A L Époque Safavide, Paris.

Beveridge, H (1914), the Memoirs of Shah Tahmasp, King of Persia from 1524 To 1576, Asiatic Review.

Browne, Edward G (1953), A Literary History Of Persia: Cambridge.

Chew, Samuel C (1937), The Crescent And The Rose: Islam And England During The Renaissance, New York.

Creasy, Sir Edward (1877), History of The Ottoman Turks: From The Beginning Of Their Empire To The Present Time, London.

Eversley,Lord (1917), The Turkish Empire: Its Growth And Decay, London

Fisher, Sydney Nettleton (1948), The Foreign Relation Of Turkey: 1481-1512: Urbana.

Foster, Sir William (1933), England's Quest of Eastern Trade European Powers, London.

Handway, Jonas (1754), Revolutions of Persia: London.

Hekmat, Mohammad Ali (1937), Essai Sur L Histoire Des Relations Politiques Iranoottomanes, Paris.

Hitti, Philip (1961), The Near East In History, Princeton.

Hurewitz, J C (1956), Diplomacy in The Near And Middle East, Princeton.

Krusinski, Father (1729), The History Of The Revolution Of Persia, London.

Lambton, Ann. K S (1953), Landlord and Peasant in Persia, Oxford.

Lockhart, L (1958), The Fall Of The Safavi Dynasty And The Afghan Occupation Of Persia: Cambridge.

Minorsky, Tadhkirat Al-Muluke (1943), A Manual Of Safavi Administration, London.

Minorsky, V (1940), The Middle East In Western Politics In 13^th, 14^th And 15^th Centuries, Journal Of The Royal Asian Society.

Ross, E D (1896), The Early Years Of Shah Ismail, Founder Of The Safavi Dynasty, Journal Of The Royal Asiatic Society.

فصلنامه تاریخ روابط خارجی

روابط خارجی ایران از صفویه تا برآمدن نادرشاه (با تأکید بر روابط صفویه و عثمانی)

مراجع

مراجع

دوره 13، شماره 52.53 - شماره پیاپی 53
مهر 1391
صفحه 37-62

روابط خارجی ایران از صفویه تا برآمدن نادرشاه (با تأکید بر روابط صفویه و عثمانی)

مراجع

مراجع

دوره 13، شماره 52.53 - شماره پیاپی 53مهر 1391صفحه 37-62

دوره 13، شماره 52.53 - شماره پیاپی 53
مهر 1391
صفحه 37-62