حمیدی, سمیه, اشرفی گل, فاطمه. (1395). واکاوی روابط خارجی ایران و پاکستان در پرتو نظام بین‌الملل طی سال‌های 1979-1947م.. فصلنامه تاریخ روابط خارجی, 17(67), 135-151.
سمیه حمیدی; فاطمه اشرفی گل. "واکاوی روابط خارجی ایران و پاکستان در پرتو نظام بین‌الملل طی سال‌های 1979-1947م.". فصلنامه تاریخ روابط خارجی, 17, 67, 1395, 135-151.
حمیدی, سمیه, اشرفی گل, فاطمه. (1395). 'واکاوی روابط خارجی ایران و پاکستان در پرتو نظام بین‌الملل طی سال‌های 1979-1947م.', فصلنامه تاریخ روابط خارجی, 17(67), pp. 135-151.
حمیدی, سمیه, اشرفی گل, فاطمه. واکاوی روابط خارجی ایران و پاکستان در پرتو نظام بین‌الملل طی سال‌های 1979-1947م.. فصلنامه تاریخ روابط خارجی, 1395; 17(67): 135-151.
واکاوی روابط خارجی ایران و پاکستان در پرتو نظام بین‌الملل طی سال‌های 1979-1947م.
پاکستان در 14 اوت 1947 از تقسیم شبه قارة هند در جوار مرزهای شرقی ایران پدید آمد و ایران نخستین کشوری بود که آن را به رسمیت شناخت و در سال‌های بعد، عهدنامة مودت، مرزی، استرداد مجرمین و توافقات فرهنگی با آن کشور منعقد کرد. در این پژوهش بر مبنای روش توصیفی- تحلیلی و شیوة جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای و مبتنی بر اسناد و مدارک تاریخی، عوامل مؤثر بر روابط خارجی دو کشور ایران و پاکستان در سه سطح روابط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی از زمان استقلال پاکستان تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران بررسی و تحلیل شده است. سطح روابط دو کشور تحت تأثیر نگرانیهای امنیتی پاکستان و ساختار نظام دوقطبی، بالا بود. دو کشور همزمان وارد پیمان بغداد- سنتو شدند و هر دو از ارکان سهگانه در تشکیل سازمان همکاری عمران منطقهای بودند، همچنین روابط فرهنگی نیز در سطح گسترده‌ای قرار داشت. با این حال، با وجود روابط گسترده سیاسی- فرهنگی، به سبب وجود اقتصاد مشابه و نه مکمل، روابط اقتصادی دو کشور در قالب چند توافقنامه باقی ماند.
اخبار و اسناد روابط خارجی ایران، 1355- 1353- 1352- 1351، تهران: وزارت امور خارجه.
ازغندی، علی رضا، 1389، روابط خارجی ایران از1320-1357،چاپ دهم، تهران: قومس.
اسعدی، مرتضی، 1369، جهان اسلام (پاکستان و ترکیه و...)، جلد دوم، تهران: نشر دانشگاهی.
بورک، س.م و لارنس، زایرینگ، 1377، تاریخ روابط خارجی پاکستان، ترجمه: ایرج وفایی، تهران: نشر کویر.
پیشگامی فرد زهرا و امیر قدسی، 1387، بررسی و تحلیل ویژگیهای ژئوپلتیکی پاکستان و نقش آن در روابط با سایر کشورها، پژوهش‌های جغرافیایی، شماره63، بهار 1387، صفحات 99-81.
تسبیحی، محمدحسین، 1352، فارسی پاکستانی و مطالب پاکستان شناسی، [بیجا]: راولپندی.
جهانبانی، امان الله، 1338، سرگذشت بلوچستان و مرزهای آن، تهران: [بی نا].
رنجبرکلور، علی، 1389، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاداسلامی، تهران: مرکزی.
زندفرد، فریدون، 1379، ایران و جهانی پرتلاطم (خاطراتی از دوران خدمت در وزارت امور خارجه) (1326-1359)، تهران: شیرازه.
زمانیان، علی رضا، 1375، گزیده اسناد روابط ایران و پاکستان، تهران: دفترمطالعات سیاسی و بین‌الملل.
سالنامه روابط خارجی ایران، 1352، تهران: وزارت امور خارجه.
علی بابایی، غلامرضا، 1392، تاریخ روابط ایران و پاکستان از استقلال پاکستان تا انقلاب ایران (1326-1357)، تهران: وزارت امور خارجه.
___________، 1375، تاریخ سیاست خارجی ایران، تهران: درسا.
فونتن، آندره، 1366، تاریخ جنگ سرد، جلد دوم، ترجمه: هوشنگ مهدوی، تهران: نشرنو.
فرزین نیا، زیبا، 1389، کتاب سبز پاکستان، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
فلاح زاده، محمدهادی، 1385، آشنایی با کشورهای اسلامی (پاکستان)،تهران: ابرارمعاصر.
محمدی، ناصر، 1385، جغرافیای کشورهای همجوار، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی وزارت پشتیبانی نیروهای مسلح.
مویر، ریچارد، 1379، درآمدی نو بر جغرافیای سیاسی، ترجمه: درّه میرحیدر، تهران: انتشارات سازمان جغرافیایی.
نظیف کار، غزاله و حسین نوروزی، 1382، برآورد استراتژیک پاکستان، تهران: نشر مؤسسه ابرار معاصر.
وزارت امور خارجه، 1355، کلیاتی در باره روابط دولت شاهنشاهی ایران با کشورهای افغانستان و پاکستان و ترکیه، تهران: وزارت امور خارجه.
ـــــــــــــــــــ، 1364، سیاستگزاران و رجال سیاسی در روابط خارجی ایران، تهران: وزارت امور خارجه.
هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، 1391، سیاست خارجی ایران (دولت پهلوی 1300-1357)، تهران: نشر پیکان.
انگلیسی:
Scatter, Abdul, (2007),pakistans foreign policy, karauchi, oxford university press.
ابتدای صفحه